دریای جمال

به سر کوی تو ای قبله دل، راهی نیست          ورنه هرگز نشوم راهی وادیّ مِنا
از صفای گل روی تو هر آن کس برخورد          بَرکَند دل  ز حریم و نکُند رو به صفا
طاق ابروی تو محراب دل و جان من است          من کجا و تو کجا؟ زاهد و محراب کجا؟
ملحد و عارف و درویش و خراباتی و مست          همه در امرِ تو هستند و تو فرمانفرما
خرقه صوفی و جام می و شمشیر جهاد          قبله‏گاهی تو و این جمله، همه قبله نما
رَسَم آیا به وصال تو که در جان منی؟          هجر روی تو که در جان منی، نیست روا
ما همه موج و تو دریای جمالی ای دوست          موج دریاست، عجب آنکه نباشد دریا